Montignac is een dieetmethode die vooral in de jaren
’90 heel populair was. Het dieet is ontwikkeld door de Fransman Michel Montignac en werd bekend door het boek ‘Ik ben slank want ik eet’. Bij dit dieet is het niet nodig om calorieën te tellen het is belangrijker om te letten op het soort voedsel en het soort voedingsstoffen wat je op het zelfde moment eet. De filosofie daarachter is dat de bloedsuikerspiegel zo min mogelijk schommelt.
De Montignac methode kent de volgende regels:
-Het is niet nodig om op calorieën te letten. De theorie over gewichtstoename of afname door de hoeveelheid calorieën die worden gegeten is volgens Montignac niet juist.
-Maaltijden moeten evenwichtig zijn. Dit hoeft niet perse per maaltijd maar wel over de hele dag gezien.
-Koolhydraten en vetten mogen niet samen in dezelfde maaltijd worden gegeten, bijvoorbeeld brood met kaas of pasta met roomsaus.
-Het aantal voedingsvezels in een maaltijd moet hoog zijn.
-Slechte koolhydraten zoals in suiker, aardappelen en witbrood moeten worden vermeden.
-Alleen goede koolhydraten mogen worden genuttigd zoals in groente, fruit, volkorenproducten en peulvruchten.
-De hoeveelheid vet moet worden beperkt en er moet zoveel mogelijk goed, onverzadigd, vet worden gegeten uit bijvoorbeeld vis en noten.
Vooral de regel van koolhydraten en vetten scheiden wordt zeer strikt genomen. In het boek staan vele soorten ontbijten, lunchgerechten en diners. Het is belangrijk om altijd de juiste keuzes te maken om de scheiding te behouden. Bij het diner bijvoorbeeld wordt er of vlees of vis met groente gegeten of aardappelen, rijst of pasta met groente.
