Na een grote maaltijd zit je vol, een hamburger moet je niet meer aan denken, maar een toetje? Die kan er nog wel bij! Hoe kan het dat je altijd nog plaats hebt voor een toetje?
Renger Witkamp (hoogleraar Voeding en Farmacologie) heeft hier een theorie voor. ‘Toetjes gaan gelijk naar onze hersenen’, vertelt hij. Ons ‘systeem’ ziet zoetigheid als beloning. Als je zoetigheid ziet komen er in je hersenen stofjes vrij waar je een lekker gevoel van krijgt en door dat gevoel groeit je verlangen naar een zoete hap. Dit was vroeger in de oertijd van belang om te kunnen overleven en dit mechanisme is nooit uit ons systeem verdwenen.
‘Snelle calorieën’ zo noemt Renger Witkamp zoetigheid. ‘Hierdoor merk je pas na het eten ervan dat je echt vol zit: door het lekkere stofje dat een toetje vrijmaakt, wordt het ‘volsignaal’ omzeild.’ Het enige wat je daar aan kunt doen is goed kauwen, dan voel je eerder of je vol zit, en natuurlijk sterk zijn en niet te veel eten!
Bron: lindanieuws.nl
